Bologna Süreci
Bologna Süreci’nin temelleri 1998 yılında Fransa, İtalya, Almanya ve İngiltere
Eğitim Bakanlarının Sorbonne’da gerçekleştirdikleri toplantı sonunda yayımlanan
Sorbonne Bildirisi ile atılmıştır. Avrupa’da ortak bir yükseköğretim alanı
yaratma fikri ilk kez bu bildiri ile ortaya çıkmıştır. Ancak, Bologna Süreci
resmi olarak 1999 yılında Bologna Bildirisi’nin 29 Avrupa ülkesinin
yükseköğretimden sorumlu Bakanları tarafından imzalanması ve yayımlanması ile
başlamıştır. Bologna Süreci’nin temel hedeflerinden altısı bu bildiri ile ilan
edilmiştir.
Bologna Süreci (Bologna Process):
Rekabetçi ve dinamik bilgi tabanlı bir Avrupa ekonomisi hedefi doğrultusunda
“Avrupa Yükseköğretim Alanı”nı oluşturmak ve bu kapsamda Avrupa boyutunda
yükseköğretim kurumlarının yeniden yapılanması ve yükseköğretimde şeffaflık,
hareketlilik ve akademik derecelerin tanınmasını sağlamak için Avrupa düzeyinde
29 ülkenin Eğitim Bakanlarının 19 Haziran 1999 tarihli ortak deklarasyonu ile
Bologna’da başlatılan ve 2010 yılında tamamlanması öngörülen süreçtir. 2007 yılı
itibariyle 46 ülke sürece dahil olmuştur.
Öğrenci Katılımı (Student Participation):
Öğrencilerin Bologna Süreci faaliyet alanları kapsamındaki süreçlerde aktif bir
paydaş olarak rol almalarıdır.
Kalite Güvencesi (Quality Assurance-QA):
Bir yükseköğretim kurumunun ve/veya eğitim program/programlarının
Yükseköğretimde Avrupa Kalite Güvencesi İlke ve Standartları kapsamında
tanımlanmış iç ve dış kalite standartları ile uyumlu kalite/performans
süreçlerini tam olarak yerine getirdiğine dair güvence sağlayabilmek için
yapılan tüm planlı ve sistemli işlemlerdir.
Yeterlik (Qualification):
Geçerliliği kabul edilen bir yükseköğretim programının başarıyla tamamlanması
sonucu o program için öngörülen öğrenme çıktılarının kazanıldığını onaylayan ve
yetkili bir otorite tarafından basılı olarak verilen derece, diploma veya
sertifika türü belgedir.
Öğrenme Çıktıları (Learning Outcomes):
Bir öğrenme sürecinin tamamlanmasının ardından öğrenenin neyi bileceğinin, neyi
kavrayacağının ve neyi yapabileceğinin ifade edilmesidir.
Kredi (Credit):
Öğrenme hacminin, öğrenme çıktıları ve ilgili iş yükünün başarılmasına bağlı
olarak, rakamsal ifade şeklidir. ECTS ile ilgili olarak ise, kredi, öğrenci iş
yükünün zamana bağlı ölçü birimidir.
İş Yükü (Workload):
Öğrenme çıktılarının başarılabilmesi için gerekebilecek dersler, seminerler,
sunumlar, uygulamalar, özel dersler, bilgi toplama, araştırma vb. öğrenme
aktivitelerinin niceliksel ölçüsüdür.
Avrupa Kredi Transfer ve Biriktirme Sistemi-AKTS (European Credit
Transfer and Accumulation System-ECTS):
Avrupa ülkeleri arasında kredi transferi ile eğitim sistemlerinin şeffaflığını
arttırmak, öğrenci hareketliliğini kolaylaştırmak ve genel olarak bir akademik
yıl içerisinde bir öğretim programından hedeflenen öğrenme çıktılarına
ulaşabilmek için öğrenenin harcadığı zamanın (iş yükünün) 60 kredi olarak kabul
edildiği ve derslerin kredilendirildiği kredi sistemidir.
Diploma Eki-DE (Diploma Supplement-DS):
Uluslararası şeffaflığı, akademik ve mesleki yeterliklerin tanınmasını
kolaylaştırmak amacıyla Avrupa Komisyonu, Avrupa Konseyi ve UNESCO/CEPES
tarafından geliştirilen bir model çerçevesinde bir yükseköğretim programından
mezun olanların diplomalarına ek olarak verilen ve mezun olunan programın
niteliği, düzeyi, içeriği ve kapsamı hakkında bilgi veren belgedir.